2002/11/28

محاكمه



افسوس كه هيچ مدركي
براي دوستت دارم هايي كه گفته ام نمي يابم
ورنه تو
با اتكا به وكيل پايه يكت تنها
با يك درجه تخفيف
به حبس ابد محكوم مي شدي!

وقتي لازمه بايد نباشي و اين خيلي بده كه كسه ديگه اي بايد اين رو تشخيص بده كه تو ِكي بايد باشي و كي بايد باشي.فكر مي كنم حالا بهترين موقع براي نبودنه.گرچه هيچ كس هنوز نيومده بهم بگه كه نبايد باشم.اما خودم بهتر مي دونم كه اينجا كه من الان هستم ديگه جاي من نيست.خيلي بزرگه.اون كسي كه بايد ميومدي و مي گفتي جايت سبز و خدانگهدار.