دو کلام حرف حساب

خيلی دلم مي خواست مثل خيلی های ديگه می تونستم حرفامو بدون حاشيه روی مقدمه چينی بگم اما خب همه که نمی تونن يه جور باشن. با اينهمه نوشتن اين چيزايی که هر کدومش بخشی از احساسات يه آدم مثل بقيه آدمای بلاگ نويسه يه جورايی من و آروم مي کنه .البته برام خيلی مهم که ديگران در مورد نوشته های من چی می گن.